Από όλους τους γυναικολογικούς καρκίνους, οι κακοήθειες των ωοθηκών αντιπροσωπεύουν την σπουδαιότερη κλινική πρόκληση.

Οι επιθηλιακοί καρκίνοι αποτελούν τις πιο συχνές κακοήθειες των ωοθηκών και επειδή είναι συνήθως ασυμπτωματικοί μέχρι να δώσουν μεταστάσεις, οι ασθενείς προσέρχονται με προχωρημένη νόσο σε περισσότερο από τα 2/3 των περιπτώσεων.

Στους επιθηλιακούς όγκους των ωοθηκών διακρίνουμε τους παρακάτω ιστολογικούς τύπους: πορώδεις, βλεννώδεις, ενδομητριοειδείς, διαυγοκυτταρικοί, όγκοι Brenner, αδιαφοροποίητους.

Μία σημαντική ομάδα νεοπλασμάτων είναι οι όγκοι Borderline ή αλλιώς όγκοι χαμηλής κακοήθειας.

Αυτοί οι όγκοι έχουν την τάση να περιορίζονται στις ωοθήκες για μεγάλη χρονική περίοδο και συνδυάζονται με πολύ καλή πρόγνωση. Η αξία των καρκινικών δεικτών (Ca 125) και της υπερηχογραφίας ως μέθοδοι μαζικού ελέγχου για τους επιθηλιακούς καρκίνους των ωοθηκών δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως.

Τα αποτελέσματα των μεθόδων αυτών μαζί με το ενδοκολπικό υπερηχογράφημα είναι πολύ ενθαρρυντικά καθώς συνοδεύονται από μεγάλη αύξηση της ευαισθησίας (μεγαλύτερο του 95%) όσον αφορά την ανίχνευση του καρκίνου των ωοθηκών αρχικού σταδίου. Οι περισσότερες γυναίκες με επιθηλιακό καρκίνο των ωοθηκών δεν παρουσιάζουν συμπτώματα για μεγάλα χρονικά διαστήματα και όταν αυτά παρουσιάζονται είναι συνήθως ακαθόριστα και μη ειδικά.

Όπως πχ οι διαταραχές της εμμήνου ρύσεως. Σε προχωρημένο στάδιο οι ασθενείς εμφανίζουν συμπτώματα που συσχετίζονται με την παρουσία ασκήτη και μεταστάσεων επίπλουν ή το έντερο (κοιλιακή διάταση, μετεωρισμός, δυσκοιλιότητα, ανορεξία).

Η αντιμετώπιση είναι κυρίως χειρουργική και συνίσταται σε μία σχολαστική χειρουργική σταδιοποίηση, η οποία περιλαμβάνει ολική κοιλιακή υστερεκτομή, αμφοτερόπλευρη σαλπιγγο-ωοθηκεκτομή και μία συγκεκριμένη διαδικασία η οποία αποτελείται από συστηματική διερεύνηση όλης της κοιλιακής χώρας, βιοψία από κάθε ύποπτη εστία, αφαίρεση κάθε ορατής βλάβης (deBulking) και πυελική και παρα-αορτική λεμφαδενεκτομία.

Η σχετική θεραπεία μπορεί να συνδυαστεί με χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία στα προχωρημένα στάδια της νόσου.

Εκτός από τους επιθηλιακούς όγκους των ωοθηκών διακρίνουμε και τους καρκίνους των ωοθηκών που προέρχονται από τα βλαστικά κύτταρα, από τα κύτταρα της γεννετικής χορδής και του στρώματος, τα οποία αντιμετωπίζονται στις περισσότερες των περιπτώσεως όπως οι επιθηλιακοί όγκοι.